Bir çok kişi, ‘bu dünya sıkıntıya gelemeyecek kadar kısa, mutlu etmeyen şeyleri terk etmek gerek‘ diye düşünüyor. Bir bakıma doğru. Lakin, insanda hayranlık uyandıran hiç bir başarı ve mutluluk yoktur ki, arkasında emek, çaba, sabır olmamış olsun. Yani sıkıntısız mutluluk, sapsız armut aramak gibi bi’şey bence..
Eğer elde edeceğimiz şeyler bu dünyayı aşıp, sonsuzla kucaklaşacaksa, ben küçük zorluklara katlanmayı seçiyorum. Sanıyorum, benim ilişkiler dahil bir çok konuda sebat göstermem, hemen pes etmemem, sonuna kadar denemem bu yüzden.
Yani, bir çok kişinin temel düşüncesi, ‘hayat, sana mutluluk vermeyen şeylerle uğraşamayacak kadar kısa‘ şeklinde iken, benimki, ‘hayat, sonsuz mutluluk için bu dünyada bir takım şeylere katlanabilecek kadar kısa‘ şeklinde. Yani iki düşüncede de hayat kısa ama bakış açısı farklı.
İnsan, hayatı sadece dünya olarak görür ve burada mutluluk getirmeyen her şeyden uzaklaşma eğilimi gösterirse, sonsuza taşıyacağı hiç bir şey olmadan yaşamını tüketebilir.
Kimseyi yargılamam ama benim düşüncem bu yönde.
Gökhan