İnsan olmak bazen zordur..  Çoğu zaman ne istediğini tam bilemez insan ve bu da mutlu olamamasına neden olur. Hep bir arayış içinde olur ama hep de bişeyler eksik gibi hisseder.. Bir değişiklik bekler, bazen de bir mucize. Başına güzel şeyler gelsin ister hep.. Sanır ki, istediklerini elde etmektir mutluluğun yolu. Aslında ne kadar anlamsız görünse de, mutlu olmak istediklerini elde etmekten geçmez, tam tersi bazen elde edememekten geçer..

Mutlu olmanın tanımı çoğu insana göre değişkenlik gösterir.  Sanırım mutlu olmak, insanın ne olduğunda kendini iyi hissedeceğine dair oluşturduğu inançla ilişkili.. Kariyere sahip olmak, önemsenmek, beğenilmek, maddi imkanlara sahip olmak gibi amaçlarla mutluluğu ilişkilendirince aslında sonu genelde çok başarılı olmuyor.

Jim Carrey’nin güzel bir sözünü okudum geçen gün: Dilerim herkes bir gün zengin ve ünlü olur ve hayalini kurduğu her şeye kavuşur; böylece aranılan esas cevabın bu olmadığını anlar. 

Düşünceme göre, mutluluk ancak insanın kendi kodları, benliği, doğası, yaşamı algılayışı yönünde işler yapması sonucunda tam anlamıyla mümkün olabiliyor. Ancak şunu da söylemem gerekir ki, mutlak ve gerçek mutluluk bu dünyada olamaz. Çünkü dünyanın dinamiği bu şekilde kurgulanmamış. Yanlış ve doğruların bulunduğu, nefis ve vicdan arasında gidip gelinen bir ortamda mutlak mutluluk olamaz.. Belki bu dünyada mutlu olduğumuz küçük anlar, öteki dünyadaki gerçek mutluluğun fragmanlarından ibaret. Yine de mutluluk güzel ve çok gerekli bir duygu.. Uğruna çok şeylere katlanmaya değer..

 

Bunları da okudular