Zaman kavramını ve izafiyet teorisini anlamak, kavramak gerçekten epey güç. Bunların üzerine bir de kıyamet konusunu ekleyince iş iyice çıkmaza binebiliyor. Bu arada şunu açıklamak gerek, aslında kıyamet, yeniden dirilme anlamına geliyor. Biz genelde evrenin yok olacağı anı kıyamet kelimesi ile eşleştirmişiz. Oysa, evrenin yok olacağı an Kur’an’da Es-Saatü yani saat olarak geçiyor.

Gelelim aklıma takılan soruya;

Kur’an’a göre kıyametten önce evrenin tamamının (göklerin ve yıldızların) yok olacağını biliyoruz. (Tekvir,2; Mürselat,9; Rahman,37; Infitar, 1-2;Enbiya, 104)

Biz en uzaktaki yıldızları milyarlarca yıl geriden takip ediyoruz. Yani milyarlarca yıl önceki yıldızların ışıkları bize şu an geliyor. Buna göre, kıyametin kopmasına kalan süre -teorik olarak- en az, en uzaktaki yıldızın ışığının bize ulaşması için gerekli süredir diyebilir miyiz? Ya da kıyamet en uzaktaki yıldızlarda başlamış ama bize daha ulaşmamış olabilir mi?

Bir başka anlatımla, örneğin, dünya zamanına göre 5 milyar yıl sonra kıyamet (Es- Saatü) geleceğini varsayalım. Eğer bizden 20 milyar yıl uzakta olan bir yıldız varsa, bu yıldızda kıyametin 15 milyar yıl önce gelmiş olması gerekmez mi?

Yoksa, kıyametin gelmesini bildiğimiz zaman kavramının dışında mı düşünmeliyiz?

 

Gökhan